Warning: strtotime() [function.strtotime]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 492
Warning: strtotime() [function.strtotime]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 493
Warning: date() [function.date]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 582
Warning: strtotime() [function.strtotime]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 492
Warning: strtotime() [function.strtotime]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 493
Warning: date() [function.date]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 582
Warning: strtotime() [function.strtotime]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 492
Warning: strtotime() [function.strtotime]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 493
Warning: date() [function.date]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CEST/2.0/DST' instead in /home/platne/c10/public_html/witamina.info.pl/komentarze/include/commax.class.php on line 582 Witamina B17 (amigdalina) : Centrum Informacji o Witaminach
Amigdalina jest organicznym glikozydem wyizolowanym pierwotnie z nasion migdałowca pospolitego (Prunus communis). Występuje również w pestkach innych drzew nadając im charakterystyczny gorzki smak. Duże jej ilości znajdują się w pestkach drzew z tej samej grupy, tj. moreli (Prunus armeniaca) i czeremchy amerykańskiej (Prunus serotina), a ponadto pigwy, wiśni, śliwy, brzoskwini.
W połowie ubiegłego wieku badania nad amigdaliną rozpoczął amerykański biochemik Ernst T. Krebs znany z badań i promocji alternatywnych leków przeciwrakowych. Zmodyfikował molekułę amigdaliny, a następnie rozpoczął jej promocję i sprzedaż jako leku zapobiegającego rozwojowi choroby nowotworowej i leku na raka. Krebs nazwał również amigdalinę witaminą B17 (laetril). W ten sposób chciał uniknąć nadzoru FDA i sprzedawać swój produkt jako dodatek do żywności, obniżając koszty rejestracyjne i prowadzenia badań wymaganych dla leków. Niemniej jednak amigdalina nie jest witaminą. Nie spełnia definicji witamin, która podkreśla niezbędność molekuły w procesach metabolicznych człowieka. Witamina B17 nie figuruje na liście witamin i składników mineralnych, dla których określono zalecane dzienne spożycie (RDA).
Terminy amigdalina, witamina B17 i laetril są często używane zamiennie. Niemniej jednak chemicznie są to różne cząsteczki, gdyż mają nieco inną budowę i właściwości. Naturalna amigdalina uważana jest za formę aktywną – jest ona prawostrętnym izomerem. Neo-amigdalina jest formą nieaktywną i nie występuje w naturze. Termin "laetril" jest akronimem pochodzącym od słów lewostrętny (ang. laevorotatory) i mandelonitryl. Nazwa ta użyta została do określenia oczyszczonej formy amigdaliny. Niejednorodność nazewnictwa w literaturze i badaniach klinicznych utrudnia właściwą ocenę tych molekuł.
Amigdalina jest znanym związkiem leczniczym w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej, w której działanie przeciwzapalne koresponduje z gorzkim smakiem potraw. Głównym składnikiem wywaru Xuefu Zhuyu, któremu przypisywane jest działanie przeciwzapalne i kardioprotekcyjne, są pestki brzoskwini. Niemniej jednak chiński lek złożony jest aż z jedenastu ziół, a jego działanie potwierdzone jest długim stosowaniem i tradycją.
Witamina B17 rozkładana jest przez β-glukozydazę obecną w roślinach lub ludzkim jelicie cienkim na glukozę i mandelonitryl. Następnie możliwe są dwie ścieżki przemian chemicznych. Pierwsza to przekształcenie mandelonitrylu do hydroksymandelonitrylu, który ulega wchłonięciu przez komórki jelita cienkiego. Druga to hydroliza mandelonitrylu do aldehydu benzoesowego i toksycznego cyjanowodoru w dalszym odcinku jelit przez mikroflorę bakteryjną. Cyjanowodór jest natychmiast absorbowany przez komórki jelita i stamtąd dostaje się do krwioobiegu. Cyjanowodór jest związkiem silnie toksycznym. Po dostaniu się do organizmu tworzy trwałe połączenia z jonami żelaza zawartymi w enzymach oddechowych. W ten sposób uniemożliwia przenoszenie tlenu z hemoglobiny do komórek. Śmierć następuje już po zażyciu 50-60 mg cyjanowodoru. Już niewielkie ilości cyjanków wywołują zatrzymanie wewnątrzkomórkowych procesów utleniania. Spożycie dużych ilości cyjanogennych glikozydów daje objawy neurologiczne. Natomiast długotrwałe spożywanie niewielkich ich ilości może spowodować cukrzycę wywołaną niewydolnością trzustki, niedoczynność tarczycy, neuropatie.
Witamina B17 w leczeniu nowotworów
Wokół amigdaliny narosło wiele kontrowersji, które nadal wywołują emocje wśród pacjentów onkologicznych. Przeprowadzono wiele badań nad alternatywnymi metodami leczenia nowotworów, w których wykazano skuteczność laetrilu w postaci jedynej terapii lub jako leczenie wspomagające. Od ponad czterdziestu lat laetril jest najbardziej popularną alternatywą terapią przeciwnowotworową.
Pierwsze doniesienie dotyczące zastosowania laetrilu w leczeniu nowotworów pochodzi z Rosji (1845 r.). U USA podobne wskazania terapeutyczne odkryto dopiero w 1920 r. Cząsteczka laetrilu została opatentowana w 1950 r. i zaraz potem w Meksyku rozpoczęła się produkcja leku przeciwnowotworowego. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA, Food and Drug Administration) przeprowadziła wiele badań tego preparatu wykazując, że zawiera dużą domieszkę zanieczyszczeń i nie spełnia kryteriów przewidzianych dla leków. Amerykański Instytut ds. Chorób Nowotworowych (NCI, National Cancer Institute) w sponsorowanych przez rząd amerykański badaniach klinicznych nie potwierdził oczekiwanej skuteczności przeciwrakowej. Od 1979 r. laetril został uznany za produkt nielegalny z powodu wysokiej toksyczności i braku oczekiwanych efektów terapeutycznych.
Pomimo zakazu laetril jest nadal produkowany i nielegalnie sprzedawany w Europie i Stanach Zjednoczonych. Nadal prowadzi się badania dowodzące pozytywnych efektów w różnych schorzeniach. Najczęściej prowadzone są badania na zwierzętach, w których wykazuje się skuteczność w redukcji procesów zapalnych, aktywizacji układu immunologicznego, poprawy w rokowania w miażdżycy i chorobach naczyń, itd.
Aby udowodnić skuteczność kliniczną danej molekuły, trzeba zaplanować i przeprowadzić poprawne metodologicznie badanie kliniczne. Badanie takie musi być randomizowane (losowy przydział pacjentów), podwójnie ślepe (ani pacjent, ani lekarz nie jest poinformowany o rodzaju przyjmowanego leczenia), porównawcze z grupą kontrolną przyjmującą lek referencyjny lub placebo. Spośród ponad 200 doniesień w literaturze medycznej żadne nie spełnia kryteriów medycyny opartej na faktach (EBM, evidence based medicine), choć w niektórych odnotowano pozytywny skutek terapeutyczny lub subiektywne złagodzenie dolegliwości związanych z chorobą nowotworową. W opublikowanych badaniach dobrze udokumentowane jest toksyczne działanie amigdaliny lub laetrilu wynikające z dużego stężenia cyjanków we krwi, włączając przypadki śmiertelnego zatrucia.
Wyniki systematycznego przeglądu badań dostępnego w bazie Cochrane postulują, że nie ma dowodów na skuteczność amigdaliny lub laetrilu w leczeniu chorób nowotworowych, a przyjmowanie tych substancji stwarza realne zagrożenie wystąpienia poważnych zdarzeń niepożądanych. Stosunek korzyści do ryzyka tej terapii przeciwnowotworowej został oceniony jako jednoznacznie negatywny.
Bibliografia
Jiagang D, Li C, Wang H, Hao E, Du Z, Bao C, Lv J, Wang Y. Amygdalin mediates relieved atherosclerosis in apolipoprotein E deficient mice through the induction of regulatory T cells. Biochem Biophys Res Commun. 2011 Aug 5;411(3):523-9.
Milazzo S, Ernst E, Lejeune S, Boehm K, Horneber M. Laetrile treatment for cancer. Cochrane Database Syst Rev. 2011 Nov 9;11:CD005476.
Milazzo S, Lejeune S, Ernst E. Laetrile for cancer: a systematic review of the clinical evidence. Support Care Cancer. 2007 Jun;15(6):583-95.
Shim SM, Kwon H. Metabolites of amygdalin under simulated human digestive fluids. Int J Food Sci Nutr. 2010 Dec;61(8):770-9.
Zhang L, Zhu L, Wang Y, Jiang Z, Chai X, Zhu Y, Gao X, Qi A. Characterization and quantification of major constituents of Xue Fu Zhu Yu by UPLC-DAD-MS/MS. J Pharm Biomed Anal. 2012 Mar 25;62:203-9.
Marek
Czy ktoś, podobnie jak my, ma doświadczenie (zarówno pozytywne, jak i negatywne, bądź neutralne) w stosowaniu amigdaliny? Chętnie wymienimy się informacjami, jak również służymy swoim skromnym doświadczeniem. Kontakt : fotografik@epf.pl
Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Jancio Wodnik
A czy ktoś zlecił chociaż jedne pełne podwójnie randomizowane badanie tejże witaminy w ujęciu skuteczności jako potencjalnego "leku" do stosowania w chorobie nowotworowej. Z artykułu wynika, że znaleziono 200 doniesień medycznych ale żadne nie spełniało kryterium poprawności badań. To na jakiej podstawie skreśla się amigdalinę .... jeśli nie przeprowadzono badań ?
Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Daniel
Oczywiście wszyscy przeciwnicy Amigdalina udaja, że nie istniał onkolog austriacki P.E. Binzel. Leczył on pod 200 pacjentów amigdaliną a skuteczność wyniosła aż 70%. Nikt nie chciał publikować jego artykułów, bo szkodziłl "interesom". Dlatego wydał książke na ten temat. Binzel to szach-mat dla bajek o nieskutecznośći; bo nie mozna udawać skutecznosci amigdaliny, gdy wszystkie przypadki są udokumentowane prowadzeniem szpitalnym, a pacjenci wyzdrowieli.
Amigdalina jest organicznym glikozydem wyizolowanym pierwotnie z nasion migdałowca pospolitego (Prunus communis). Występuje również w pestkach innych drzew nadając im charakterystyczny gorzki smak. Duże jej ilości znajdują się w pestkach drzew z tej samej grupy, tj. moreli (Prunus armeniaca) i czeremchy amerykańskiej (Prunus serotina), a ponadto pigwy, wiśni, śliwy, brzoskwini.
